به نام خداوند جان و خرد *****  کزین برتر اندیشه برنگذرد

 فاخته – این هفته جدا از تمام دغدغه هایی که هموطنانمان در کنار مشکلاتی چون آلودگی هوا، تعطیلات پی در پی مدارس، آبگرفتگی های منازل در استان خوزستان و سرمایی که زلزله زدگان کرمانشاه همچنان با آن درگیر هستند و … دارند؛ جامعه دامپزشکی کشور با توهین و تمسخر سریال طنزنمای زیر همکف، مورد کم لطفی و توهین رسانه ملی که اولین شبکه صدا و سیمای جمهوری اسلامی هست، قرار گرفت. تشکل ها، اتحادیه ها، انجمن ها و روسای سازمان نظام دامپزشکی و اساتید این رشته هر کدام جداگانه با ارسال نامه به رییس صدا و سیما خواهان توقف پخش یا عذرخواهی عوامل این سریال از جامعه دامپزشکی شدند. گمان می رفت صدا و سیما که نقش مهم و اساسی در جهت آموزش و اقناع افکار عمومی در بین دیگر رسانه ها را بر عهده دارد به نوعی از این قشر زحمت کش و کم توقع که در بدترین شرایط و صرفا به جهت تامین سلامت مردم این مرز و بوم بدون هیچگونه چشمداشت و توقعی سختی دشوار ترین و صعب العبور ترین راه های روستایی و شهری را به جان می خرند و با تامین سلامت سرمایه دام و طیور کشور ضامن سلامت مردم می شوند؛ با پیامی هر چند کوتاه، دلجویی کنند که متاسفانه دلجویی که نشد بماند نمک بر زخم هم پاشیدند. به راستی کم نبوده اند دامپزشکانی که در حین انجام وظیفه و حین تماس با دام و … مبتلا به بیماری شده و یا جانشان را از دست داده اند و بزرگان چه زیبا گفته اند که دامپزشکی خط مقدم تامین امنیت غذایی و سلامت خانواده هاست.

برنامه ای در حدود ۵ دقیقه که واقعا از اختصاص این زمان کوتاه هم بگذریم، با صحبت های یکطرفه رییس سازمان دامپزشکی کشور به پایان رسید و چیزی که بیننده دید رییس شبکه اول سیما که در کنار رییس سازمان دامپزشکی کشور ایستاده و به اطراف نگاه می کند. رسانه ملی که حتی نتوانست صدای خروجی نه در حد عالی، حتی معمولی این نشست و مصاحبه را تامین کند. دریغ از یک جمله در جهت دلجویی از زبان رییس شبکه یک سیما آقای زین العابدین، به راستی مگر خود ایشان از فرآورده های خام دامی و یا طیور و … استفاده نمی کنند؟ مگر برای تهیه این قلم از مواد غذایی نگران بهداشت و سالم بودن آن ها نیستند؟ آیا اینقدردشواراست دلجویی کردن؟ آیا تفاوت بین صدا و سیما با دنیای سینما اینقدر زیاد است که در فیلم بدون تاریخ؛ بدون امضا به وضوح میتوان نقش دامپزشکی را در تامین سلامت مردم دید، که با یک مرغ بیمار یا آلوده چطورچند خانواده از هم پاشیدند و کودکی در این بین تن به خاک سپرد، اما در یک سریال شأن دامپزشک باید به حمل فرغون حاوی کود حیوانی و یا به جای حل مشکلات فکر دزدی باشد و پزشک بودنش به سخره گرفته شود.

چرا در این کشور اسلامی که نهی از منکر و امر به معروف را از سیدالشهدایمان هدیه گرفتیم، مسخره نکردن را از رسول الله یادگرفتیم که فرمودند: عذاب استهزاء کنندگان در قیامت به این صورت است که در بهشت بر یکی از آنها باز می شود و به وی گفته می شود: بشتاب، وی با غم و اندوه می آید، وقتی نزدیک در شد، بسته می شود و در دیگر بر او باز میگردد… اینقدر با وی چنین می کنند تا آن حد که در باز می کنند و به او می گویند بشتاب بشتاب، ولی او از ناامیدی نمی آید، دستورات و سخنان انبیا و معصومین به این راحتی به بهانه طنز و همراه با توهین و تمسخر دستخوش فراموشی می شود.

بی شک ممکن است زمانیکه نویسنده دیالوگ های توهین آمیز این فیلمنامه را در آرامش و یا حداقل شرایطی عادی و متعارف می نوشتند، در گوشه ای از کشورکه استان ها مشغول دست و پنجه نرم کردن با سیل و زلزله بودند از رییس سازمان دامپزشکی کشور گرفته تا مدیران استانی، روسای شبکه های دامپزشکی، دامپزشکان و…. با حضور به موقع و برآورد خسارات؛ اقدام به معدوم سازی لاشه های حیواناتی که در سیل و زلزله تلف شدند و یا توزیع و تزریق واکسن های دام و طیور در صدد پیشگیری بیماری های مشترک بین انسان و حیوان بودند.

آیا روا نبود که در ابتدای این سریال با پیامی محبت آمیز به این قشر زحمت کش، خدا قوتی گفته شود و در یک خط و توضیحی کوتاه مراتب رفع سوء تفاهم و یا رفع توهین به خانواده دامپزشکی را به مردم گوشزد کنند؟

مگر نه اینکه یک رسانه ملی به نوعی نقش آموزش و پرورش کودکان جامعه را نیز بر عهده دارد، چطور میتوانیم انتظار داشته باشیم در آینده دور دامپزشکان متعهد، همراه با علاقه به حرفه خود در کشور خدمت کنند و ضامن سلامت و امنیت غذایی مردم باشند؟ این توهین و در ادامه بی توجهی به دلجویی و عذرخواهی از جامعه دامپزشکی کشور یکی از تلخ ترین طنزهایی بود که در رسانه ملی شاهد بودیم و این خود حجت را تمام کرد که این قشر مظلومانه مورد توهین و کم لطفی عده ای قرار گرفتند که هدفشان تنها تولید سریالی طنز نما است که تنها میتوان به آن قهقه تلخ زد که در پس آن دردی باشد بر قلب و روح دامپزشکان، چه بسا که طنز اینگونه تعریف نمی شود.

طنز یعنی بیان هنرمندانه و نقادانه کژی‌ها و نادرستی‌ها به قصد اصلاح و نه تخریب. طنز فاخرترین گونه شوخ‌طبعی‌ست، که گونه‌های دیگرش هزل و هجو و فکاهی‌اند. لطیفه‌ها عمدتاً از نوع فکاهی‌اند؛ اما آن‌جا که رنگ و بوی تمسخر قومی یا شخصی خاص می‌گیرند، به هجو متمایل می‌شوند هجو به قصد مسخره کردن، ریشخند یا تخریب شخصیت کسی نگاشته می‌شود. هجو قصد اصلاح ندارد و هدف اصلی اش نابودی شخصیت طرف مقابلش می‌باشد. اما در طنز معمولاً مقاصد اصلاح طلبانه و اجتماعی مطرح است. طنز با بیان ظریف مشکلات و کاستی‌ها، با زبانی شیرین سعی در اصلاح آن‌ها دارد.. طنز تفکربرانگیز است و ماهیتی پیچیده و چند لایه دارد. گرچه طبیعتش بر خنده استوار است، اما خنده را تنها وسیله‌ای می‌انگارد برای نیل به هدفی برتر و آگاه کردن انسان به عمق رذالت‌ها. گرچه در ظاهر می‌خنداند، اما در پس این خنده واقعیتی تلخ و وحشتناک وجود دارد که در عمق وجود، خنده را می‌خشکاند و انسان را به تفکر وا می‌دارد.

تعریف ها را خواندید؛ اما جز اینکه این قشر مظلوم در بدترین شرایط هم گاها به دور از خانواده در بدترین شرایط آب و هوایی و منطقه ای سلامت غذایی مردم را تامین می کنند، جایی از کارشان نقص دارد که حق توهین شنیدن و یا به سخره گرفته شدن دارند؟ آیا مطمئن هستیم از بین فرزندانمان هستند کسانیکه بخواهند با این حجم توهین و تحقیر این حرفه، باز هم رویای دامپزشک شدن را در سر بپرورانند؟ اینگونه هست، شما عزیزان جان، دامپزشکی را به زیر بکشید و تحقیر کنید تا همچنان حیوان آزارها حیوانات را شکنجه دهند، سگ هایی با صاحبان لاکچری خود در پارک ها خودنمایی کنند و کودکان را بدرند و سگ های ولگرد هار شوند و باعث رعب و وحشت مردم شوند و مهم تر از همه، کشور عاری از سرمایه دامی سالم و طیور فاقد آنفلوانزای فوق حاد باشد. دست مریزاد به رییس شبکه اول سیما که حاضر نشد با بیان حتی یک جمله از این قشر زحمت کش دلجویی کند و ستودنی است رفتار متین و شایسته رییس سازمان دامپزشکی کشور که با توجه به این توهین بزرگ باز هم قدردان رسانه ملی شد و در صحبت های خود نشان داد که دامپزشکی رابطه مستقیم با سلامت خانواده ها دارد. خانوداه ای که سلامت نباشد نه میلی دارد و نه توانی که بتواند سریال های طنز که چه عرض شود، هجو شما را ببینند.

ما زیاران چشم یاری داشتیم         خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم

تا درخت دوستی بر کی دهد         حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

گفت و گو آیین درویشی نبود            ور نه با تو ماجراها داشتیم

شیوه چشمت فریب جنگ داشت      ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم

گلبن حسنت نه خود شد دلفروز            ما دم همت بر او بگماشتیم

نکته‌ها رفت و شکایت کس نکرد             جانب حرمت فرونگذاشتیم
 

سارا دهقان نیری- سردبیر پایگاه خبری تحلیلی فاخته