فاخته- جندی قبل بود که در شهر یزد، اظهار نظری در خصوص مسئولین فنی بهداشتی عنوان شد و این عده به بی تعهدی و گرفتن حقوق خارج از عرف متهم شدند؛قبل بود که در شهر یزد، اظهار نظری در خصوص مسئولین فنی بهداشتی عنوان شد و این عده به بی تعهدی و گرفتن حقوق خارج از عرف متهم شدند؛ در ادامه، هر چه رصد کردیم و بررسی شد هیچ عکس العملی از سوی نهادهای ذیربط استان دیده نشد و در نهایت، فقط دو نامه از سوی تشکل ها و انجمن های صنفی در حمایت از مسئولین فنی بهداشتی صادر شد که البته در جای خود جای قدردانی دارد اما کافی نبود و نیست و قطعا بایستی از مواضعی بالاتر استانی، پاسخ های همراه با ادله و مستندات قانونی داده می شد و به اصلاح در عین جهاد تبیین، روشنگری هم صورت می گرفت تا اگر سوء برداشتی صورت گرفته، سریعا رفع شود.

و اما در ادامه، یکی از اعضای شورای شهر البرز نیز اخیرا در صحبت هایی عنوان داشته: از دهه ۹۰ صدور مجوز فراوان برای فعالیت کلینیک‌های دامپزشکی در کلان‌شهر کرج سبب شد تا امروز شاهد ازدیاد حیوانات در محیط شهری باشیم  و امروز، دادن مجوز فعالیت به کلینیک‌های دامپزشکی در مناطق مختلف کرج سبب شده تا محیط اجتماعی و انسانی با مشکلات جدیدی روبرو شود و...!

و باز یکی از موارد مشابه اظهارات یادشده، مصوبه ای بود که در نامه اتاق اصناف اصفهان به نقل از قرارگاه عفاف و حجاب شهرستان منتشر شده و در آن از اتحادیه «صنف فروشندگان گوشت سفید، پرنده و ماهی های تزئینی» خواسته شده تا به شبکه دامپزشکی شهرستان به عنوان زیرمجموعه! خود اعلام کند که از صدور مجوز کلینیک دامپزشکی در شهر اصفهان تا اطلاع ثانوی جلوگیری شود! صرف نظر از عدم ارتباط صنف یاشده به لحاظ تشکیلاتی با دامپزشکی، چنین درخواستی آن هم از سوی یک نهاد فرهنگی جای سئوال دارد و البته دقت در موارد یادشده بالا در یزد و کرج نیز نشان دهنده این موضوع است که مسئولین و نهادهای فرهنگی و مدیریت شهری اطلاع چندانی از شرح وظایف و اهمیت کار دامپزشکی و دامپزشکان ندارند وگرنه با چنین عباراتی و دستوراتی، موجبات توهین به حرفه دامپزشکی را در جامعه فراهم نمی کردند.

اینکه، یک دانشجو طی حدود 6 سال تحصیلات آکادمیک، با گذراندان واحدهای درسی صعب و سخت و مشقات زیاد برای دریافت دریافت پروانه کلینیک دام کوچک، حال به خارج از شهر راهنمایی می شود و شغل او به عنوان یک شغل تسری دهنده بیماری، آلودگی و یا جزء مشاغل مزاحم یاد می شود جای تعجب دارد! و اینکه جایگاه حرفه دامپزشکی در سلامت جامعه از دیدگاه هایی که عنوان شد تا بدین حد تنزل یافته، جای سئوال است.

قطعا برخورها منحصر به موارد یادشده نیست و با روند کنونی، بایستی منتظر ادامه این سریال در سایر نقاط کشور نیز باشیم؛ آنچه در این زمینه به عنوان یک راهبرد مهم می توان به آن پرداخت، ایجاد جبهه ای برای روشنگری و آگاه سازی مسئولین سیاسی اجرایی استان، نهادهای فرهنگی و قضایی و نیز ارتباط با رهبران فکری جامعه نظیر؛ ائمه محترم جمعه و جماعات در مناطق مخلتف کشور است و در این زمینه، سازمان نظام دامپزشکی به عنوان سردمدار این نهضت می تواند نقشی مهم را ایفا کند؛ البته با کمک صنوف و تشکل های مرتبط با حوزه مورد بحث.

بی شک؛ صرفا تاسف خوردن از ماجرا که امروز همچون دردی مزمن در فضای مجازی فعالان دامپزشکی دیده می شود، دردی دوا نمی کند و بایستی اتاق های فکر دامپزشکی در نقاط مختلف کشور فعال شده و ضمن تولید و تحلیل محتوای مورد نیاز، نهضت آگاه سازی حوزه های فرهنگی مناطق مختلف را آغاز کنند.

و البته یک نکته هم قابل توجه حوزه های فرهنگی جامعه! و آن اینکه پیشنهاد می شود با مشورت جامعه شناسان و کارشناسان مذهبی، علل روی آوردن خانواده ها به حیوانات خانگی نظیر؛ سگ و گربه به طور علمی مورد بحث، تجزیه و تحلیل قرار گیرد و در صورت مخالفت با گسترش این رویه، راهکاری منطقی و فرهنگی در این خصوص در جهت جلوگیری از نگهداری این حیوانات در منازل اتخاذ شود و از هدایت درمانگران شریف این حیوانات به بیرون شهرها و برخوردهای چکشی نظیر آنچه مشاهده شده پرهیز شود.

دکتر هادی زارعی

مدیر مسئول