‌ فاخته- سلامت واحد در ابتدا توسط دانشمندان و ‌اندیشمندان  بخش سلامت مطرح شد؛ اما امروز اکثر متولیان بخش سلامت بر این باورند که سلامت واحد در بر گیرنده پزشکی، دامپزشکی و ‌بهداشت محیط است.
دامپزشکان به پیشگیری، کنترل، تشخیص و درمان بیماریها، اختلالات، آسیب ها و امداد و نجات در حیوانات می پردازند؛ آنها با در نظر داشتن شرایط روز جامعه وگرایش روز افزون خانواده‌ها به نگهداری حیوانات خانگی اقدام به ارائه خدمات می کنند و نیز وجود بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان که بر اساس آن خدمات خطیر دامپزشکان در حوزه سلامت وامنیت غذایی بیشتر نمایان شده است؛
اما در ارزیابی عملکرد یا خدمات دامپزشکی توسط سازمان جهانی بهداشت دام OIE در مهرماه ۱۳۸۹ که بنا به در خواست سازمان دامپزشکی کشور انجام پذیرفت؛  در مورد تعداد دانش آموختگان جدید دامپزشکی چنین بیان مي دارد: کنترل لازم به عمل نمی آید!
لذا در مورد افزایش بیش از حد دانشکده‌های دامپزشکی و به دنبال آن افزایش دانش آموختگان آن بدون در نظر گرفتن سطح کیفی آموزش‌ها و عدم همخوانی آن با شرایط حاکم بر حرفه دامپزشکی در جامعه‌  لازم است به نکاتی اشاره شود؛
اولا، آموزش رشته دامپزشکی نیاز به یک تغییر ساختار کلی دارد تا بتواند جوابگوی حوزه کسب وکار حرفه دامپزشکی باشد تا ‌اثر مطلوب آن در جامعه قابل مشاهده باشد
دوما، میزان دروس نظری آموزش داده شده در حرفه دامپزشکی از دروس عملی  آن زیادتر است واین نشان دهنده این است که حرفه  دامپزشکی در کشور، بر پایه علوم نظری است تا عملی؛
سوما، از طرفی، دروس تخصصی آموزش داده شده در رشته دامپزشکی پاسخگو و تضمین کننده یک کسب وکار با کیفیت و موثر بعد از فارغ التحصیلی  نیست؛
لذا پیشنهاد می شود جهت داشتن یک »دامپزشکی جذاب و پر رونق« به جای یک دامپزشکی »بی رونق و سر درگُم«، دانشکده‌های دامپزشکی  دارای استاندارد تبدیل شوند به دانشکده‌ دامپزشکی طب ودرمان، دانشکده دامپزشکی دندان پزشکی حیوانات، دانشکده دامپزشکی داروسازی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی صنایع و مواد غذایی و مابقی دانشکده هایی که فاکتورهای استاندارد یک دانشکده دامپزشکی را در کشور ندارند به آموزشکده و یا پژوهکشده های پرستاری دامپزشکی، رشته های مختلف پیرادامپزشکی و هر آنچه که بازار کسب وکار  دراین حرفه به آن نیاز دارد، تبدیل شوند.

دکتر بهروز کبیری

مدیر گروه ارتقای درمان دامپزشکی کشور

منبع: ماهنامه الکترونیک فاخته