فاخته- دامپزشکی امروز نیاز به تغییر ها و تحول های بسیار دارد؛ از پذیرش بی حد و حساب دانشجو و احداث بی رویه ی دانشکده های دامپزشکی گرفته تا خود نظام آموزشی دامپزشکی، همه و همه نیاز به تفکر و بازنگری اساسی دارد. واقعیت فعلی دامپزشکی نشان می دهد که نظام اموزشی موجود، پاسخگوی شرایط حال حاضر نیست و دانش اموختگان توانایی لازم برای مدیریت شرایط حاکم بر دامپزشکی را ندارند. در داستان مرگ پیروز، نسل رو به انقراض یوزهای ایرانی و اسیایی، پرندگان میانکاله و... در کنار مشکل اصلی مدیریتی که وجود دارد، عدم علم و آگاهی همکاران دامپزشک ما هم بی تاثیر نبوده است!
دامپزشکی علم وسیعی است که می توان با داشتن نگاه تخصصی به آن، جایگاهش را در جامعه اعتبار بیشتری بخشید. تغییر در سیستم آموزشی فعلی، راهکاری است که می تواند به این ارتقا، کمک شایانی کند.
اگر دامپزشکی را به سه دوره ی علوم پایه، کارآموزی(استاجری) و بالینی(انترنی) تقسیم کنیم با اعمال تغییرات در هر کدام از این 3 مرحله، سیستم جدیدی را می توانیم رقم بزنیم که وضعیت دانشجوی در حال تحصیل، همکار دامپزشک و نهایتا مردم و جامعه را بهبود بخشد.
علوم پایه را شاید بتوان با کم کردن تعداد واحد های درسی از کسل بودن در آورد؛ علاوه بر آن با برقراری سیستم آموزش نوین که به مطالعه ی همه جانبه یک ارگان از منظر اناتومیک، هیستولوژیک، فیزیولوژیک و پاتولوژیک به طور همزمان می پردازد و به درک بیشتر دانشجو از پزشکیِ دام منجر می شود می توان جنبه ی علمی علوم پایه را ارتقا داد.
در دوره ی استاجری نیاز به تغییر زیاد است، زیرا اینجا نقطه ای است که دانشجوی دامپزشکی باید با علاقه ی زیاد به ادامه ی راه بیندیشد. شاید حذف رشته هایی که از پزشکیِ دام به دور است خالی از لطف نباشد؛ واحدهایی که مرتبط با پرورش هستند و رشته های خاص خود را در دانشکده های دیگر دارند از دکترای دامپزشکی کم و به جای آن واحد های مرتبط با علوم بالین بیشتر شود؛ چندین واحد حیات وحش به دانشجویان عمومی این رشته ارائه شود،
بیماری های زئونوز با قدرت بیشتری بحث شود ، فارماکولوژی از جنبه ی بالینی بررسی شود، در ۹ واحد انگل شناسی به جای تکیه بر چرخه ی زندگی انگل ها و روابط خانوادگی شان! علائم بالینی این بیماری ها مورد توجه قرار بگیرد و سرانجام این داستان ۶ ساله، دوران انترنی است که می توان زمینه ای فراهم کرد تا دانشجو با اشرافیت کامل بر مباحث تئوری و بالینی بیماری ها ، بتواند در رشته ای که در ان مهارت کسب کرده و علاقمند است بررسی های بالینی بیشتری نماید و نهایتا یک دامپزشک متبحر از دانشگاه خارج شود.
قطعا برای به تحقق پیوستن این امر، حضور مسئولین دانا و کارامد در راس امور تصمیم گیری و اجرایی لازم و ضروری است.
دکتر ملیسا پوردنیا