فاخته- جهان، جهان رسانه هاست و دوران معاصر چه غوغایی است از این هنر هشتم اطلاع رسانی با خمیر مایه رسانه ها و راز کرشمه ها که در آن سوی چهره ها ، تعبیر ناخواسته ای به ذهن مُتِبادِر می نماید که " شاید جهان لیاقت رسانه را نداشته باشد "!
رسانه به ویژه رسانه های بَرخط ، قلب تپنده جامعه و مخاطبان خاص و یا عام خود است که هریک بدون دیگری هرگز زنده نخواهد ماند.
رسالت و اهداف عالیه رسانه در چارچوب منشور اخلاقی و حرفه ای در بخش گسترده و راهبردی کشاورزی در این نوشتار مدّنظر نویسنده این سطور پیش رو است.
گذرگاه تامین امنیت غذایی از مسیر سخت بخش کشاورزی عبور می کند و رسانه باید در این مسیر یار و یاور کشاورزان، سرمایه گذاران، بهره برداران، تولیدکنندگان، برنامه ریزان پهنه فراگیر دولتی، تعاونی ، خصوصی و دغدغه مندان امنیت تغذیه ای و بالطبع تحکیم امنیت روانی جامعه هدف از تولید تا مصرف باشد.
انگیزه نگارش این یادداشت این بود که یکی از همکاران سابق با انتصاب در جایگاه اداری و حساس خویش این بخش راهبردی نیاز به کمک، هم اندیشی و نهادینه کردن ارتباط دو سویه با رسانه برای تحقق بخشی از اهداف کمّی و کیفی مسوولیت خود در این مسیر داشت و لذا خود داوطلب شدم بدون هیچ انگیزه مالی و هزینه کردن اعتباری بخش دولتی اما به عنوان یک وظیفه و احساس مسوولیت رسانه ای و با توجه به اندک تجارب غیر قابل طرح خود در این راستا به عنوان یک مکّمل و اثبات تکلیف با طی ۶۰۰ کیلومتر راه زمینی از تهران تا مقصد موصوف و با هزینه شخصی این ابتکار عمل را با هدف رشد و تعالی یکی از زیر مجموعه های بخش کشاورزی در قالب نخستین گزارش و مصاحبه و با ادای احترام به این همکار، مستندی به یادگار برای مخاطبان گرانقدر ارائه نمایم.
ما روح و جسممان با بخش امنیت غذایی و تولید در بخش کشاورزی به تفکیک فعالیت ها در زراعت، دام و طیور، باغبانی، عمل آوری، صنایع پشتیبانی پیشین و پسین در آمیخته شده و در سنگر " قدم و قلم" هرگز تافته جدا بافته ای از روستاییان، کشاورزان، متخصصان و جایگاه آنان در مباحث دامپروری، دامپزشکی، اتحادیه ها و تعاونی های ذیربط، زنان شاغل در این بخش، تحقیقات، آموزش، ترویج، جامعه ایلات و عشایر، ماهیگیران، صیادان، دام سبک و سنگین، طیور بومی و صنعتی، تنوع زیستی و استخر ژنی گونه های ارزشمند جانوری و گیاهی، دفع آفات و حفظ نباتات، جنگل، مرتع، منابع طبیعی تجدید ناپذیر، تولید کنندگان صنعت لبنیات از شیر تا پنیر و سایر مشتقات لبنی و ... نبوده و نیستیم و تا آنجا "که عشق فرمان می دهد و محال سر تعظیم فرود می آورد" بر طی نمودن این مسیر مسوولانه خود به لطف خدا و انگیزه های انسانی و اخلاقی خویش ادامه خواهیم داد.
آری متاسفانه درخواست معنوی و نشست و گپ و گفت رسانه ای فوق با طرح جلسات، ماموریت و شلوغ بودن تکالیف و وظایف این همکار سابق به فردا و فرداهایی دور پیوند زده شد که به "مجنون" ثابت شد که " لیلی با من نیست!" اما فراموش نکنیم و همیشه به یاد داشته باشیم فرصت ها خیلی با سرعت و فوق تصور از دست خواهد رفت اما باید در نظر داشت که در عُرف مدیریت کارآ و مسوولیت پذیر ودر اینجا ارتباطات رسانه ای چنین مرسوم است که رسانه به دلیل کاریزما، حفظ شان و جایگاه حرفه ای و اطلاع رسانی با سه مولفه سرعت، دقت و کیفیت و با تاکید بر حفظ امانتداری نمی تواند به دنبال ترغیب و تشویق برای مصاحبه و مصاحبه گر باشد و این طرف مقابل است که با روی گشاده و تمنای وصال و اصرار بر ارائه گزارش و کارنامه عملکرد آن هم بدون هیچ چشمداشت مادی( رایگان و عدم تحمیل هزینه) از سوی رسانه ای که به طرف هدف خود مسابقه دوی استقامت را آغاز کرده به استقبال این شور و شعور رسانه تمایل و انگیزه مسوولانه خِردگرا داشته باشد.
مبادا با رفتار و عدم توجه به رسانه ها به این دیدگاه برسیم :که "شاید جهان لیاقت رسانه را نداشته باشد! " و راز کرشمه های آن سوی چهره ها، هرگز رسانه را به بی تفاوتی و تهی شدن از عشق و قلب تپنده خود در راستای خدمت به کشور و جامعه به ویژه در بخش راهبردی کشاورزی و زیر مجموعه های آن نکشاند که این نکته ظریف می تواند امید ها را علیرغم این بی مهری ها زنده نگاه دارد.

علیرضا کیهان پور