فاخته- یکی از مراجعینم می‌گفتند: در سال‌های آغازین دهه شصت، نفت و گازوئیل کمیاب بود، به مرغداری‌ها سهمیه نفت و گازوئیل می‌دادند. روزی در روستا در مزرعه مرغداری خود بودم که دیدم دکتر اخوان با چند پیت نفت به مزرعه آمد. تعجب کردم و علت را جویا شدم. دکتر گفت روستایی در این حوالی است که برای گرم کردن بخاری مدرسه‌اش سوخت ندارند و در سرما هستند؛ مقداری سوخت به من بده. سوخت را گرفت و برای آنها برد. می‌گوید دکتر حامی نیازمندان بود. گویا دکتر در ابتدا در کسوت معلمی بود و این روحیه را همچنان حفظ کرده بودند. روحش شاد و یادش جاودانه باد. 

دکتر سبحان متولّی