فاخته- رسم روزگار این است که روزها چون جوی روان می گذرند و به دریای خاموش فراموشی می ریزند و تفکیک خاطرات روزها از یکدیگر به سختی ممکن می شود.
در این وقت ها، نقاط روشن و برجسته ای در زندگی هستند که می توان از آنها همچون قایق نجاتی برای خلاصی از سرگردانی در دریای فراموشی بهره برد.
رویدادها و وقایع مهم، حکم فانوسی دریایی را دارند که راهنمای گمشدگان در دریای متلاطم خاطرات هستند. با رجوع به این وقایع شاخص و رویدادهای به یاد ماندنی است که می توان به قضاوت در باره عمر رفته نشست.
تمام آنچه را در عرصه بخش کشاورزی در روزهای پایانی سال ۱۴۰۰ از خلال چند محور به مثابه همان فانوس دریایی در نظر می گیریم که هرگاه در سالیان آتی به قصد یادآوری گذشته سر به عقب می چرخانیم، آنها را به همان شفافیت روز نخست به یاد آوریم.
در تاریخ معاصر بخش کشاورزی و منظومه های وابسته به آن از مزرعه تا سفره و در راستای تحکیم امنیت غذایی کشور یک خلاء رسانه ای مطلوب آموزشی، ترویجی، شنیداری، تصویری، مکتوب و فضای مجازی در بخش دولتی و خصوصی به چشم می خورد که تداعی گر این تک بیت زیباست که:
ما
را
به این گیاه ضعیف
این
گمان نبود...
به یاد داشته باشیم که آنانی که در پی خاموش کردن فانوس های دل های دریایی هستند سهمی و جایی در سپهر دانایی و خردورزی نداشته و چشم انداز فراروی این مهم؛ گیاه ضعیف و نور افشانی فانوس های دریایی در تلاطم امواج خروشان دریا را حفاظت و حراست خواهند نمود.

علیرضا کیهان پور
روزنامه نگار

# تک بیت از محمدرضا عبدالملکیان از همکاران پیشین و بازنشسته وزارت جهاد کشاورزی/ روزنامه همشهری