فاخته- آن زمان که" توسعه ملی و روستایی " به طور  همگن برای برنامه ریزان همگام و همسو شود یقین بدانیم که جای کار برای تولید، اشتغال، ارزآوری، مهاجرت گریزی، انکوباسیون های رشد، صادرات و یک سرمایه لایزال ملی حول محور  کشاورزی به عنوان پیشران توسعه به ویژه در مناطق روستایی کشور وجود دارد که نباید در مورد آن ساده انگاری شود.

یک خاطره زیبا

برای انجام یک کار محوله عازم شهرستان سهرود از توابع قیدار(خدابنده) در استان زنجان شدم که لازم بود یک روز را در "شهر میهمان نواز هیدج" از توابع ابهر واقع در ۷۵ کیلومتری مرکز استان با آب و هوای معتدل و مرطوب در دامنه کوه های پالاس و الوند و تنها یک روستای تحت پوشش خود به نام " کبود چشمه" اقامت داشته باشم که برای بنده که عشق و شوق پردازش تحلیلی بخش کشاورزی، امنیت غذایی، اشتغال و روستاها را داشته و دارم بسیار آموزنده بود.
شهرستان آرام و زیبای "هیدج استان زنجان" ؛ باور بفرمائید که کارگر میدان نشین وبه عبارتی با حدود ۱۷ هزار نفر جمعیت اصلا بیکار ندارد. حدود ۳ هزار نفر فرهیخته و با سواد دانشگاهی و اشتغال بیش از ۴ هزار نفر در مراکز تولید کفش با ویژه گی تلاشگری و بی اعتنا به شاغل شدن در ادارات دولتی اما تولید کننده برتر کشوری با ساخت دست دوخت حدود ده میلیون کفش کودک و بزرگسال که در مقام رتبه نخست تا سوم تولید کفش در ایران و مقام اول تولید کفش های بچه گانه کشور به صورت سنتی و آنگاه صنعتی که برخی نقش نگارهای کفش های کودک هیدج حتی در جهان همتا نداشته و ندارد را سالیان سال است که به خود اختصاص داده که با صادرات کفش های هیدجی حتی یک " برند جهانی " و انکار ناپذیر بوده وهست .
هفته گرامیداشت " جهادکشاورزی" در سال ۱۴۰۱ بهانه ای برای یادآوری این خاطره هشت ساعته اقامت بنده در شهر هیدج برای نگارش این یادداشت شد.
۷۵درصد جمعیت این شهرستان با جاذبه های تفریحی و گردشگری همراه با آرامش جسم و روان حکمفرما بر آن به دامداری و کشاورزی اشتغال داشته که ۳۰ درصد زمین های کشاورزی به زیر کشت رفته استان زنجان را به کشتزارهای تولید مواد اولیه غذا تبدیل نموده به طوری که کشاورزان سختکوش هیدجی در سالیان اخیر حتی در کشور گرجستان مشغول کشاورزی فراسرزمینی هم هستند که جای بسی خوشحالی و افتخار است.
حدود ۲۵ درصد جمعیت جوان و با تجربه این شهرستان در قالب تعاونی تلاشگران کفش هیدج روزانه به طور تقریب ۳۵ هزار جفت کفش چرمی، پارچه ای سنتی ودر مجموع حدود ۱۰ میلیون جفت کفش در سال تولید نموده که حتی به بخش خدمات و صنعت این منطقه کمک شایان توجهی نموده است.
نکته جالب این که فقط یک روستا به نام کبود چشمه تحت پوشش این شهرستان است که این همه درایت و برکت تولید و اشتغال پرچم همیشه در اهتزاز ساکنان و مردمان شریف این دیار با گنجینه ها و مفاخر علمی و فرهنگی آن از گذشته های دور تاکنون بوده است.
به هیدج از قدیم "هیه دژ" ( Hiea ) گفته می شده است که می توان حدس زد که یک دژ تسخیر ناپذیر در حصار اهل کار و تلاش بودن مردمان این دیار از صبحگاهان تا شامگاهان به ویژه در بخش کشاورزی ایران بوده است.

در این روزهایی که همه به دنبال رفع بیکاری وبه ویژه برای جوانان هستند واشتغال، تولید و درآمد زایی دغدغه آحاد جامعه است شهرستان هیدج با اشاراتی که در باب نمونه آن در کشور شد می تواند یک الگوی خوب و پیشنهادی توسعه ملی و روستایی باشد که با توجه به رفتارشناسی، تلاش و دارا بودن خصلت کار را از صفر تا صد انجام دادن به عنوان یک مدل موفق به آن نگریسته شود.
شهرهای کوچک و روستاهای نزدیک به آن که در بالا به آن اشاره شد با داشتن سرمایه های منابع انسانی، جاذبه های فرهنگی وگردشگری، اساتید هنرمند تولید کفش، ایده پرداز، خلاق و خصلت ذاتی پشتکار در عرصه تولید به عنوان یک مدل موفق به آن نگریسته شود که هرچند محوریت توسعه عمرانی در گذشته ها در مناطق مورد اشاره بیشتر از سایر گرانیگاه و بسط امور مربوط به اشتغال زدایی بوده اما در کنار تولید پوست و چرم، گندم، محصولات باغی و جالیزی، پروتئین قرمز وسفید حیوانی، شیر و بافت فرش وصنایع دستی، هیدج نیز با عنایت به وسعت و جمعیت مولد خود الگویی فراموش نشدنی در مقیاس بومی خود برای تحکیم بخشی از امنیت غذایی، عدم بیکاری، درآمد زایی، جلوگیری از مهاجرت ، صادرات و ارزآوری را با تولید و کسب رتبه برتر و "مقام نخست کفش های کودک در کشور" همیشه حرفی برای گفتن در راستای مولفه های توسعه پایدار داشته که امید است این قلم و نوشتار از نکته نظر و دیدگاه باورمند وهمگان پسند فرهنگی تا حدودی به ادای دین، تکلیف ومنشوررسانه ای خود عمل نموده باشد.

علیرضا کیهان پور
ژورنالیست