فاخته- آن هنگام که دانشجویان دامپزشکی  دانشگاه تهران طی سال های ۱۳۳۹ و ۱۳۴۰ از خیابان فلسطین شمالی تهران پای در دانشکده دامپزشکی تازه احداث در خیابان آزادی تقاطع دکتر قریب تهران نهادند تحت تاثیر معماری و طراحی این دانشکده قرار گرفتند که توسط عبدالعزیز فرمانفرماییان(۱۲۹۹--۱۳۹۲)استاد دانشگاه تهران و معمار مسوول ساختمان ۲۴ طبقه شیشه ای وزارت کشاورزی پیشین در بلوار کشاورز تهران(۱۳۴۹--۱۳۵۴) و طراح مسجد دانشگاه تهران در نیمه شمالی بخش مرکزی محوطه دانشگاه تهران و... به سرانجام نهایی رسیده بود و گویی که با این طراحی "روح هم افزایی" این دانشکده زیبا اما  تقریبا دور افتاده از دانشگاه تهران را با ارتباطات درون خیابانی به کالبد و جسم ساختار دانشگاه تهران پیوند تاریخی را به منصه ظهور و حضور به ارمغان آورده بود.
در سال ۱۳۴۷ به سفارش مرحوم دکتر محمد حسین میمندی نژاد(۱۲۹۸--۱۳۷۱) از روساء و اساتید به نام دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران به مرحوم "استاد حسن ارژنگ نژاد" هنرمند نقاش و مجسمه ساز متولد مشهد مقدس واز دوستان صمیمی  "استاد علی اکبر صنعتی" سفارش ساخت مجسمه های حیوانات محوطه مشرف به خیابان آزادی شامل مادیان و کره آن و مادر شیرده و گوساله اش را داد و استاد فرهیخته نیز با فلز مس و با چکش کاری و آبکاری مناسب این آثار زیبا را با دستان هنرمندانه خود ساخت که پس از ۵۴ سال هنوز حس نوستالژیک آن بدون هیچ مانع چشمی و ایستاده در سایه سار درختان محوطه که در معرض دید همگان قرار دارد همچنان چشمان را می نوازد و حادثه سرقت مجسمه گوساله جدا شده از مادر را که در دهه ۱۳۷۰ متاسفانه اتفاق افتاد شوربختانه توسط استاد و هنرمند معاصر جناب آقای " ابراهیم اسکندری" به شیوه مومیایی و برش نازکی از برنز و به همت سازمان زیباسازی شهرداری تهران اجراء  شد را به فراموشی سپرد.
استاد حسن ارژنگ نژاد متولد ۱۳۰۰ در ۲۵ مرداد ۱۴۰۱ ودر سن ۱۰۱ سالگی به دلیل ابتلاء به بیماری کرونا چشم از جهان هستی فروبست و به دنیای باقی پیوست.
نام و یادشان همواره گرامی باد و این آثار ارزنده  ودست ساز به جای مانده ایشان در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران علاوه بر دهها مجسمه به جای مانده از وی در عرصه های دیگر، برای اساتید، دانشجویان ، کارمندان دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران و "دامپزشکان و پیرا دامپزشکان سراسر کشور" و همچنین سایر علاقمندان آثار هنری  تاریخی ، نوید بخش خلق آثاری دیگر و با اوج هنرمندی بی تکلف و تکرار ناشدنی را شاید طی تاریخ معاصر در آینده رقم بزند.

علیرضا کیهان پور
پژوهشگر بخش امنیت غذایی