فاخته- در وضعیت کنونی به ویژه پس از انحلال وزارت بازرگانی پیشین و سلیقه ای رفتار کردن برخی وزیران پیشین جهاد کشاورزی مانندحجتی و خاوازی به ویژه در بحث تنظیم بازار و تفکیک وظایف بین بازرگانی داخلی و خارجی با وزارت صمت به یقین باید گفت در این راستا هیچ سنخیتی بین این دو وزارتخانه عریض و طویل در عمل نیست و قرار نبود و نیست وظایف بسیار گسترده تولید و تامین غذای جامعه تا جایی پیش رود که آوار سهمگین پاسخگویی و تنظیم بازار و بازرسی و جریمه و تعطیل کردن واحدهای عرصه و عرضه بازار بر سَر وزارتخانه مظلوم جهاد کشاورزی خراب شود! و در پس روزمره گی ها و دیوان سالاری اداری «جهاد» را به بند کشد و رشته در هم تنیده ای شود! که منجر به تغییرات مدیریتی کلان شود.
لطفا قیمت های تصاعدی و افزایشی خودروهای ساخت داخل که مدل های خارجی آن پیشکش! را پس از آغاز سال ۱۴۰۲ مشاهده کنید و به عنوان مثال پراید به لب مرز قیمت نیم میلیارد تومانی می رسد اما آب از آب تکان نمی خورد تا جایی که سود سرشار واسطه گری و دلالی خرید و فروش خودروهای داخلی و نوسانات میزان الحراره آن به شدت بالا و بالاتر می رود اما یک روز گوجه که یک محصول معمولی بخش کشاورزی است ۱۰۰ تومان افزایش پیدا می کند قیل و داد و بیداد بالا می رود که در درجه نخست دود آن به چشم کشاورز و تولید کننده شریف این کشوررفته و خواهد رفت که اگر از ۳۰ درصد ضایعات محصولات کشاورزی بنا بر دلایل مختلف در طول سال زراعی بگذریم این گوجه موصوف را اگر خریداری نباشد تبدیل به دورریز و پسمانده می شود، اما پراید که فقط فلز و لاستیک و ...است حتی اگر خریداری نباشد هر لحظه برای فروشنده یا محتکر کننده آن سودآوری و ارزش افزوده خوبی دارد و به راحتی در یک پارکینگ مسقف، روباز و حتی کنار خیابان هم می توان آن را نگهداری کرد!.
داشتن طرح و برنامه و زیرساخت های اصولی و روش های مدیریتی مطلوب با استفاده بهینه از ثروت و منابع انسانی ارزشمند اگر نهادینه شود رفت و آمد مدیران عالی و میانی، نباید خلل آنچنانی در اجرای وظایف قانونی و نیل به اهداف کمّی و کیفی به وجود آورد و بخش راهبردی کشاورزی از جایگاه بسیار حساسی در تامین امنیت روانی و تغذیه ای جامعه دارد زیرا بحث، بحث سفره مردم است و این رشته تامین پروتئین دامی و گیاهی سَردرازی دارد که شامل گوشت قرمز، سفید، دام سبک و سنگین، لبنیات، گندم، میوه ، نان، طیور و مرغ و تخم مرغ و...دارد که نگاه پرایدی به آن که مثال زده شد جز با حقیقت و واقعیت ملموس تامین خوراک و سفره با برکت جامعه با هیچ احدی تعارف بالسویه نداشته و ندارد.
کشاورز و روستایی شریف، سرمایه گذاران و بهره برداران بخش کشاورزی از روستای " گالیکش استان گلستان در شمال کشور تا روستای شیب دراز قشم در استان هرمزگان واقع در سواحل نیلگون آب های جنوب" برایش مهم و قابل توجه نیست که در این آمدن و رفتن های کلان مدیریتی بخش کشاورزی چه خواهد شد؟ او فقط امید آفرینی و حمایت می خواهد که در پناه آن بتواند امنیت و استمرار تولید و تامین غذای جامعه ۸۵ میلیون نفری را به طور علمی و عملی و نه فقط روی کاغذ! لمس کرده و جهادی عظیم را در این راستا با همگرایی و هدفمندی پایدار به منصه ظهور برساند.
«آری در این سلسله نوشتار پنج قسمتی نگارنده با احساس مسوولیت تحلیل هایی بنا بر بضاعت کم خویش و کوله بار تجارب خیلی اندک اطلاع رسانی بر روی زمین نگارش نمودم تا با امید داشتن به خداوند هستی بخش، باران رحمت و برکت آن از آسمان نازل و بر روی زمین و کشاورزی سرزمین ایران جاری و ساری شود.» ادامه دارد...

علیرضا کیهان پور