به گزارش فاخته، «دکتر فرخ رضا کبیر» متولد سال 1348 در شهرستان آبادان  است. او دامپزشک ورودی 1367 دانشگاه تهران بوده و در 1382 در این دانشگاه در مقطع دکتری تخصصی پذیرفته می شود. فرخ رضا کبیر در حال حاضر، استادیار دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی دانشگاه ازاد واحد علوم و تحقیقات و رئیس هیئت مدیره جامعه دامپزشکی حیوانات کوچک است و از سال 1376 تدریس دانشگاه را بر عهده داشته و به اذعان خود از سال 1370 در خدمت اساتید بزرگی نظیر استاد کمیلی، ایلخانی، برکتین، وشکینی و بسیاری دیگر از بزرگان شاگردی کرده است.

مشروح گپ و گفت پایگاه خبری فاخته با دکتر فرخ رضا کبیر به شرح زیر است:

نظر شما در خصوص رویکرد فرهنگی اجتماعی جامعه به نگهداری حیوانات خانگی نظیر سک و گربه چیست؟

شرایط زندگی تغییرات زیادی پیدا کرده و انسان از طبیعت دور شده و در شرایط کنونی هر فردی به سلیقه خودش به طبیعت روی آورده و خیلی ها هم هستند که به نگهداری حیوانات روی آورده اند که این مورد از قدیم بوده و به ویژه کاهش امکانات رفاهی و تفریحی شهری نیز باعث شده تا افراد برای ایجاد تنوع به نگهداری حیوانات خانگی روی بیاورند.

 اقدامات اخیر در محدود کردن نگهداری و حتی درمان این حیوانات را چگونه تحلیل می کنید؟

وقتی قانونی وجود ندارد ما در مورد موضوعات مختلف دچار مشکل می شویم. قوانین باید جامع و نافذ و کامل باشد. چون قانونی در این زمینه وجود ندارد، نمی شود با آن برخورد فیزیکی کرد و خیلی از قوانین را هم داریم اما به دلیل اینکه جامع نبودند شکست خوردند و باعث ایجاد مشکلاتی شده اند مثل خیلی از قوانین فرهنگی دهه های قبل؛ در صورتیکه می توانیم با وضع قوانین مختلف همه پسند یا عامه پسند سبب بهبود وضعیت شویم. در همه دنیا جوامع در حال تغییر هستند و بایستی متناسب با این تغییرات حرکت کنیم و قوانین ایجاد شده توسط بدنه کارشناسی متخصصین، مناسب سازی شده و بررسی همه جوانب کنترل های لازمه و جلوگیری از مشکلات بعدی را داشته باشیم

در حوزه آموزش آکادمیک، آیا سرفصل های درسی دانشجویان دامپزشکی را مناسب با وضعیت موجود می بینید یا در این بخش نیازمند تغییراتی است؟

متاسفانه بسیای از دانشکده های ما حداقل های لازم را برای آموزش و تربیت دانشجویان ندارند. با روند پذیرش دانشجو طی سال های اخیر، دانشجویان این رشته بسیار بیش از حد لازم هستند. ما بیش از 20 دانشکده دامپزشکی داریم که از ترکیب آنها شاید 4 دانشکده درست و جامع بتوانیم ایجاد کنیم. لذا باید تغییرات کاری و اساسی را دنبال کنند. در این راستا پیشنهاد می کنم هر یک از این دانشکده ها فیلدهای کاری و عملیاتی در آنها در سال های آخر برای دانشجویان تعریف شود و دوم اینکه جمع بندی بین دانشکده ها در توزیع امکانات صورت گیرد و بین آنها تبادل دانشجو صورت پذیرد با توجه به بضاعت های دانشکده ها. به عنوان مثال، اگر دانشکده ای در زمینه دام کوچک دارای امکانات مناسبی است و دانشکده دیگر فاقد این امکانات، دانشکده دوم نسبت به اعزام دانشجویان جهت کار در فیلد کاری دام کوچک به دانشکده اول اقدام کند و بالعکس اگر دانشکده دوم در زمینه دیگری دارای نقطه قوت است دانشکده اول از این نقطه قوت استفاده کند و خلاصه اینکه یک همپوشانی قوی و سازنده بین این مراکز رخ دهد.

 به عنوان یک دامپزشک فعال در حوزه تشکل های حیوانات خانگی و دام کوچک، برای متولیان فرهنگی و اجتماعی کشور که مخالف با نگهداری و همزیستی انسان با حیوانات خانگی هستند چه پیامی دارید؟

بسیاری از متولیان فرهنگی کشور احساس می کنند که در عمق جامعه بررسی لازم را انجام داده اند و با بینش های خاص رخدادها را می نگرند. معتقدم که بایستی جنبه های مختلف یک موضوع بررسی و موارد مثبت و منفی آن سنجیده شود. نمی گویم نگهداری حیوانات خوب است یا بد!؛ اما اگر یک خانواده از حیوانی نگهدای می کند با مجبور بودن به آب و غذا دادن به حیوان و ... سبب ایجاد حس احساس مسئولیت برای فرزندان خود می شود و این مهم را به آنها آموزش می دهد اگر از این جنبه به موضوع نگاه کنیم، موضوع فوق مطلوب هست. از طرف دیگر ما آموزش درست ندادیم. در زمینه آپارتمان نشنی، رانندگی و ... آموزش لازم داده نشده در زمینه حیوانات خانگی هم فقط برخورد قهری صورت گرفته است و باز هم می گویم؛ قانون باید جامع و نافذ و کامل باشد و وقتی این خصوصیات را نداشته باشد یا اجرا نمی شود یا دور زده می شود. آموزش مناسب، نیاز به برنامه ریزی دارد و هیچ کدام با برخورد قهری جواب نمی گیرد و سبب لج بازی می شود.

وضعیت درمانی حیوانات کوچک در کلینیک ها و مراکز درمانی دامپزشکی کشور ما تا چه حد به استانداردهای روز دنیا نزدیک است یا از آن فاصله دارد؟ برای بهبود وضعیت چه توصیه ای دارید؟

فعالیت همکاران من در کلینیک های حیوانات کوچک بسیار خوب و جامع در حال انجام است و اغلب، سرمایه گذاری زیادی در این زمینه انجام داده اند و من به سهم خودم از آنها قدردانی می کنم. به نظر من کلینیک های دامپزشکی دام کوچک محل تلاقی دامپزشکی با انسان هاست. معتقدم بقیه زحمات دامپزشکی پشت پرده است و اغلب افراد جامعه نمی داند یک دامپزشک چه زحماتی برای سیستم بهداشت جامه متحمل می شود و حتی وزارت بهداشت می گوید دامپزشکان خارج از سیستم درمانی هستند و به شعار سلامت واحد توجه نمی کند. همکاران من در تهران و سایر شهرستانها علیرغم تمام محدودیت ها سربلند هستند و من از تک تک انها بی نهایت ممنونم که با سختی ها کنار آمده اند و من از همه آنها  سپاسگزارم.

 وضعیت دامپزشکی نوین ایران را چگونه می بینید و اصلا بفرمایید دامپزشکی نوین ایران از دیدگاه شما چگونه باید باشد؟

نمی گویم عالی است اما قابل قبول است آن هم به دلیل برخی مشکلات برخی مشکلات نظیر عدم استقلال کامل سازمان دامپزشکی است و معمولا توجیه مسئولین بالادستی که دامپزشک نیستند بسیار سخت است. اگر می شد مستقل باشیم بسیار عالی بود. به نظر من اگر بخواهیم شرایط بهتری داشته باشیم بهتر است سازمان دامپزشکی زیر نظر رییس جمهور باشد تا تصمیم های بهتر و قوی تری اتخاذ شود و حتی می تواند سازمان دامپزشکی و آموزش دامپزشکی نیز با هم تلفیق شود.

جدیدترین خبرهای حوزه دامپزشکی و صنایع دام و طیور را در کانال تلگرامی فاخته دنبال کنید. (کلیک کنید)

اگر حرف ناگفته ای باقی مانده بفرمائید.

با سپاس از پایگاه خبری تحلیلی فاخته، امیدواریم همه در کنار هم باعث سربلندی کشور باشیم که این باعث سربلندی همه ما خواهد شد.