فاخته/خوزستان- وی که از همکاران شاغل در استان خوزستان است و تمایلی به ذکر نام خود نداشت با اشاره به مشکلات متعدد فعالیت اکیپ های سل و بروسلوز گفت: 16 سال سابقه اجرایی دارم و 12 سال است در اکیپ سل و بروسلوز در شهرستان مسجد سلیمان فعالیت داشته ام. در شرایط خاص استان خوزستان، گرمای هوا نه تنها باعث خستگی عامل و کارشناس می شود بلکه بی حوصلگی مالک دام و خود دام را نیز به همراه دارد و می توان به جرات گفت که کیفیت کار را پایین می آورد.

او در تشریح کار خود اعلام داشت: پایش و مراقبت بیماری و شناسایی دام های راکتور مثبت، نظارت بر معدوم سازی و حذف دام های بیمار، ارتباط با کارشناسان دستگاه های اجرایی مرتبط جهت انجام اقدامات بهداشتی از مهم ترین فعالیت هایی است که اکیپ سل و بروسلوز انجام می دهد.

این کارشناس در پاسخ به این سئوال فاخته که آیا تا کنون از ناحیه فعالیت های روزانه در اکیپ و محیط های کاری در روستا یا دامداری های صنعتی، آسیبی به شما وارد شده است؛ تصریح کرد: هم از ناحیه پا دچار شکستگی و هم از ناحیه قفسه سینه دار شکستگی دنده شده ام!

وی در پاسخ به این سئوال که آسیب های شغل شما بیشتر روحی هستند یا جسمی؛ گفت: اصولا کار بار حیوانات به جهت خصلت دام ها که بعضا دام کاملا اهلی نیست خطرناک بوده و احتمال بروز آسیب های فیزیکی از جمله لگد زدن، گزش و .... همواره وجود دارد و این جزیی جدا نشدنی از این کار است. در خصوص آسیب های روحی نیز نظر به اینکه دام های مبتلا راکتور مثبت چه در موضوع سل، بروسلوز و مشمشه مطابق دستور العمل های سازمان می بایست حذف شوند، با توجه به اینکه اغلب دامداریها روابط و وابستگی روحی و مالی خیلی بالایی با برخی دام های خود دارند در زمان حذف دام از چرخه باعث بروز صحنه هایی می گردد که تا مدت ها در ذهن کارشناسان باقی می ماند بطوریکه برخی دامدارها انگار واقعا عزیزی از خود را از دست داده اند و همین موارد نیز باعث درگیری های فیزیکی بین دامداران و کارشناسان می شود.

این کارشناس بخش دولتی در پاسخ به این سئوال که، اداره چه حمایتی از شما در برابر صدمات و لطمات فیزیکی و روانی کرده؟ نیز اظهار کرد: هیچ گونه حمایتی از اداره صورت نمی پذیرد البته پیش تر و در سالهای گذشته اعتباری مجزا برای کارکنان اکیپ های سل و برو سلوز در نظر گرفته می شد که این اعتبار کلا حذف گردید.

وی خاطرنشان ساخت: بارزترین مخاطراتی که اکیپ های مذبور را تهدید می کند بیماری بروسلوز و سل می باشد بعلاوه ضرباتی که غالبا از طریق شاخ و یا لگد حیوانات ایجاد می شود جزو مخاطرات فیزیکی هستند و تقریبا تمام افرادی که به ماموریت های اکیپ های بیماری مشترک در طول سالهای گذشته عزیمت نموده اند به نحوی درگیر بیماری شده اند و یا آسیب جسمی دیده اند، حال انکه حتی سختی کار و مزایای مربوطه به افراد شاغل در این اکیپ ها انچنان نیست که قابل لمس باشد. مسلما جدا از علاقه به خدمت رسانی، پاداش و افزایش مزایا می تواند انگیزه ایی دو چندانی جهت انجام امور محوله در اکیپ های سل و بروسلوز ایجاد شود.

جدیدترین خبرهای حوزه دامپزشکی و صنایع دام و طیور را در کانال تلگرامی فاخته دنبال کنید. (کلیک کنید)

از او پرسیدیم که برای بهبود اوضاع و کاهش یا قطع آسیب های یادشده به خود و دیگر همکاران سل و برسلوز در سطح کشور چه پیشنهادهایی دارد؟ که در این باره عنوان داشت: تامین وسایل مقید کردن دامها بطورکه از وسایل و تجهیزات روز دنیا استفاده گردد. تامین اعتبار جداگانه ایی جهت پرداخت به پرسنلی که در اکیپ های سل و بروسلوز مشغول به کار هستند و نیز تامین نیرو در اکیپ های سل و بروسلوز بطوریکه اغلب بخاطر مخاطراتی که بیماری مشترک دارند حاضر به فعالیت در این اکیپ نیستند. همچنین تامین خودرو های مناسب با مناطق صعب العبور و کمک دار جهت اکیپ های مستقل پایش و مراقبت از بیماریهای مشترک از مهم ترین راه های بهبود اوضاع و کاهش یا قطع آسیب های یادشده هستند.