فاخته- در این راستا، قوانینی به تایید مجلس شورای اسلامی رسید و سالهاست که با نام قوانین سازمان نظام دامپزشکی با آن سر و کار داریم! نخستین تعریفی که برای سازمان مذکور بیان شده؛ سازمانی ست غیر دولتی و دارای استقلال مالی که از اهداف آن حفظ شئون حرف دامپزشکی، ارتقاء اخلاق حرفه ای در کلیه امور دامپزشکی، تلاش در جهت پیشبرد و اصلاح امور دامپزشکی، حفظ و حمایت از حقوق صنفی دامپزشکان بخش خصوصی، تلاش در جهت حسن اجرای مقررات و قوانین مربوط به امور دامپزشکی می باشد.
ارکان سازمان، شامل شورای مرکزی و شوراهای استانی می باشد که شورای مرکزی بالاترین مرجع تصمیم گیری سازمان است و شوراهای استانی بر اساس آیین نامه ای که توسط شورای مرکزی تهیه شده تشکیل می شود و کلیه ی اختیارات و وظایف شورای مرکزی و اجرای مصوبات شوراهای یاد شده را در محدوده ی استانی بر عهده دارد. مدت عملکرد هر دوره ی شوراهای استانی و مرکزی ، ۴ سال تمام می باشد! موارد مذکور، بخشی از قوانین سازمان نظام دامپزشکی است که روی کاغذ با نام قوانین سازمان آنها را می شناسیم ولی در عمل چیزی متفاوت می بینیم! اولین وجه متفاوت قانون با واقعیت، غیر دولتی بودن سازمان مربوطه است که در مفاد اساسنامه به این شکل ثبت شده ولی به صورت شبه دولتی اداره می شود! دومین وجه تفاوت، در اهداف مکتوب مغایر با واقعیت است! اگر روی کاغذ هدف ما حفظ شأن همکاران و تلاش برای ارتقاء جایگاه دامپزشکی است چرا در عمل بدین شکل نیست؟! به کدامین دلیل حسن اجرای قوانین مکتوب اساسنامه، اجرایی نمی شود؟! به کدامین دلیل در مقابل پذیرش بی رویه ی دانشجوی دامپزشکی، در مقابل احداث بی حد و حساب دانشکده های دامپزشکی و در مقابل عدم اعلام تعرفه های بخش خصوصی واکنشی نشان داده نمی شود؟! به کدامین دلیل انتخابات در زمان مشخص خود انجام نمی گیرد؟! به تاریخ امروز که این گزارش توسط اینجانب به رشته تحریر در آمده دوره ی ۴ ساله ی انتخابات شوراهای استانی به اتمام رسیده و همین روزها باید انتخابات دوره ی جدید انجام می شد! این همه بی نظمی در برنامه های سازمان نظام که ریشه ی لغوی ش از “نظم” آمده، به دور از مواد و تبصره های نوشته شده در قانون آن است! ایراد کار از کجاست؟! قانون باید عوض شود یا مجری قانون؟! ویژگی های مجری قانون چیست؟! شجاع؟ مطالبه گر؟ دانا به مشکلات؟ به هر حال چیزی که بدیهی است این است که نظام دامپزشکی موجود و مجریان فعلی آن پاسخگوی نیازهای ما نیستند و به گمانم هر آنچه که پاسخگو نبود باید تغییر یابد! ساماندهی وضعیت موجود دامپزشکی نیاز به مدیریت مناسب دارد؛ مدیریتی که معیار انتخابش توانایی باشد، مطالبه گری و تصمیم گیری درست باشد! مدیریتی که حقوق و اقتصاد بداند! مدیریتی که مشکلات بالینی و داروخانه و ازمایشگاه و مسئول فنی را درک نماید! مدیریتی که برخاسته از پشت میز اداری نباشد! مدیریتی که با تصمیم درست، تغییرات بزرگ و مفید در اوضاع نابسامان این روزهای دامپزشکی ایجاد کند! مدیریتی که توان مقابله با تصمیمات نادرست بخش اداری را در جهت حمایت از بخش خصوصی داشته باشد! وگرنه شرایط فعلی که جز دامن زدن به مشکلات همکاران، عایدی دیگری ندارد... .

منبع: ماهنامه الکترونیک فاخته