1401-09-20 12:08
فاخته- «دامپزشکی«رشته ی کنترل بیماری های مشترک انسان و دام، رشته ی کنترل بهداشت مواد غذایی، رشته باکتری و قارچ و ویروس شناسی، رشته ی ایمنی شناسی، رشته ی تحقیقات گسترده ی علمی، رشته ی علوم پایه و طب بالینی، رشته ی واکسن و سرم سازی، رشته حفاظت از بقای یک موجود زنده، رشته حفظ سلامت سفره غذایی یک ملت است... و »دامپزشک« شخصی که بر حسب سلیقه و استعداد خود در این موارد متبحر و متخصص شده و در تامین نیازها و رفع مشکلات جامعه نقش تعیین کننده ای دارد!
این شمار از قابلیت برای یک رشته و یک شغل، آن را در صف اول جایگاه علمی، اجتماعی و اقتصادی یک کشور قرار می دهد؛ پس چرا در کشور ما این چنین نیست!
علت؛ شاید خود ماییم که آنطور که باید، کسب اعتبار نکرده ایم!
مایی که شاید نتوانسته ایم مشکلاتمان را مطالبه کنیم!
مایی که شاید مطالبه کردیم ولی مسئولینمان قطعا نشنیدند!
مسئولین! به راستی سهم اینها در عدم اعتبار ما چقدر است؟!
مسئولینی که بر اساس معیارهای بی اساس، تصمیم به ازدیاد دانشکده های دامپزشکی می‌گیرند!
مسئولینی که به جای نجات کاهش جمعیت دامی کشور، واردات دام را جایگزین می کنند؛ به جای حل مسئله، صورت مساله را پاک می کنند!
مسئولینی که به جای اجرای درست و به موقع قانون، اقدام به تعویض نابجای قانون می کنند؛ جمع ها را ضرب و ضرب ها را جمع می کنند!!
مسئولینی که ما را نمی بینند و درکی از مشکلات ما ندارند!
و این است معضل رشته ای که پتانسیل اولین شدن ها را دارد ولی نمی تواند! شاید نمی گذارند که بتواند!
مطالب مرتبط
