انا لله و انا الیه راجعون

فاخته- مارا به این سخت جانی خود ، هرگز گمان نبود... زیرا اگر در راستای تقدیر الهی می دانستم که برای فراق باور نکردنی یاور دیرین  وجهادگر شیلاتی که از بخت خوش همه ما از امور  تربیتی آموزش وپرورش منطقه  ۶ تهران واقع در خیابان آیت الله طالقانی نبش خیابان شهید سرپرست به خیابان شهید نادری (سهیل) تهران وساختمان  پنج طبقه شرکت سهامی سابق شیلات ایران پا نهاد و قدوم مبارک و دغدغه مند اش برای همکاران و همه مردم گلباران وبا اخلاق و تفسیر انسانیت، این گمشده  امروز  ما  را  به مدت ۳۰ سال زینت خواهد نمود، آرزو می کردم که این قلم بشکند واحساس بی برادری اینجانب در هم کوبیده شود تا  شاهد  این غم واندوه سترگ نباشم چرا که  اعتقاد دارم : و ناگهان چقدر زود دیر می شود... و هنوز در پیچ وخم کوچه های  ناملایمات و فراموش کردن های سهوی و روزمره گی برای بازنشستگان از یاد رفته ولو به هر دلیلی سیل بند تقوا و دل آشوبی هایمان در هم شکسته وسیلاب گناهایمان حتی چهره ها را عبوس و وجود برخی ها را کینه توز نموده که امثال تعدادی از بازنشستگان در عزلت  و ناسپاسی ها در هم بشکنند و روح و جسم بی تاب اشان  رفتن را به ماندن احساس میرای سوته دلان در هم شکسته متاسفانه ترجیح داده و از این زندگی دردمند و در هم تنیده انواع مشکلات عاطفی، روحی، جسمی، مالی و شاید هویت از دست رفته و اکثرا با ایست ناگهانی قلب تپنده اشان به نزد خدای خویش بازگشت نمایند.چرا و چرا؟.بپذیریم که  غفلتی صورت گرفته که همه ما شاید نقش آفرین خوبی برای رفع تنهایی، بیماری، درمانی وعزلت تحمیلی  و ناخواسته همکاران پیشین ودر کلیات امر نبوده ایم که از این به بعد هرگز چنین مباد و مهرورزی را با گذشت از گذشته ها به یکدیگر هدیه نمائیم که فرصت اندک واین دنیای فانی هرگز ارزش پاره ای رفتار ها را نداشته و نخواهد داشت زیرا این نام نیک است که فقط می ماند و بس.        
حمید عزیز :
چقدر ذوق زده و بی تاب نوه دختر عزیزت به نام " مهرسام " جان بودی و ذوق و خنده های از ته دل مهربانت ما را هم در شادی قدم نورسیده ات سهیم می  می نمود و هوای دل همه ما را آبی  و آسمانی می ساخت  و تاکید داشتی که خیلی زود "پدر بزرگ" هم شده بودی.

در بهار سال ۱۳۹۴ که قریب  ۴۰ روز در  بیمارستان خاتم الانبیاء تهران و اتاق مراقبت های ویژه و همان "CCU"  در زیر ده ها دستگاه و مانیتور و دنیایی از سیم و سرم  به سختی نفس می کشیدم با لبخند زیبا  وهمیشگی و بنده نوازت طپش قلبم با آن عیادت مهربانانه ات  بر روی صفحه مانیتور به وضعیت طبیعی وپایداری رسید و اشک هایت برای من کمترین که لیاقت نازک دلی ات را نداشتم قطرات ترنم مهر و مهرورزی و بروز  احساس قلب نازنین ات بود که  از یاد بنده و در حضورخانواده ام هرگز فراموش نخواهد شد و عیادت و حمایتی که حتی از زحمتکشان امور خدماتی سازمان  هم همیشه داشتی واین رسم ومنش جوانمردی ات بود. "حمید" مهربان همه ما را "خدا" خیلی دوست داشت و در لیالی قدر و شب های ضربت خوردن و شهادت مولایمان حضرت امیر المومنین امام علی (علیه السلام) ودر ایام دعا و نیایش  و راز و نیازهای شبانه بهترین بندگان خدا در ماه مبارک رمضان به سفره تنعم جاودانه و الهی خود دعوت نمود و به این اشک ریز مجالس عزای اهل بیت ( س) در نماز خانه شیلات ایران ومسجد النبی( ص) امیرآباد شمالی وشادمانه خنده های زیبای سیمای دلنشین اش در اعیاد وجشن های مولودی معصومین(ص)   نگاهی مهربانانه کرد که همه ما به این تقدیر الهی در ایام  و شب جاودان و زیبای معراج جاودانه رسول اکرم صلوات الله علیه ( ۶ماه قبل از هجرت) غبطه می خوریم و چه سعادتی والاتر و بالاتر از این پرواز روح نیایشگرت  که آرزوی همه ما بوده و هست.
مرحوم حمید آذره گر مدیر کل سابق امور اداری سازمان شیلات ایران بر قلب های همه مخاطبان وبه ویژه همکاران خود از ذیل تا صدر حکم می راند ولبخندهای زیبا ومانای وی، مرهم درد ها وآلام  همه پرسنل حق خواه شیلات ایران در بحث صدور احکام  منظم، با رعایت دیسپلین اداری و سلسله مراتب کارگزینی، سنوات، رفاه، پشتیبانی،  بازنشستگی و... بود که هرگز از یادها فراموش نخواهد شد وتو گویی یک سازمان شیلات ایران در سراسر کشور بود و یک دردانه  پاکدست، دلسوز و مسوول پیگیرمنش به نام مرحوم حمید آذره گر که از خیابان کارون تهران و محله پهلوانان و عیاران بر این گستره خاکی پا به عرصه وجود نهاد ودر خیابان سیندخت  منشعب از خیابان فاطمی غربی تهران ودر همسایگی سازمانی که همواره به آن عشق و تعصب داشت یعنی سازمان شیلات ایران  در تاریخ ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ به سرای باقی شتافت.

حمید جان: امضاء ها و نام زیبایت در پای احکام کارگزینی همه همکاران شیلات طی ده ها سال برایمان به یادگار مانده است وروز پنج شنبه یکم اردی بهشت سال ۱۴۰۱ ساعت ۹ صبح همکاران سیاهپوش و غمگین  ات تشییع پیکر پاک و مهربانت را در ساختمان دفتر مرکزی سازمان شیلات ایران به شکوهی جاودان و تکرار نشدنی پیوند خواهند زد که واقعا لیاقت این مراسم وداع تاریخی با همکاران، شایسته و بایسته خدمتگزاران صدیق وجهادگری مانند توست حمید جان عزیز :
رشته های کهن محبت و اخلاق مانای تو مانع از آن می شود که هجران نبود ظاهری و هجرت ناباورانه  شما برادر زیبا اندیش از  این دنیای خاکی؛ رشته های مهر تو؛ دوری و جدایی ابدی  آن عزیز  دل ، جوانمرگ وجوانمرد را باور کنیم.
سیمرغ همه ما شیلاتی ها و جهادی ها برای همیشه پر کشید و رفت اما نام و یادش در قلب همه دوستان، همکاران به ویژه  خواهران و برادران گرانقدر و سوگوار سازمان شیلات ایران در دفتر مرکزی و سراسر کشور در استان های ساحلی و غیر ساحلی،  وزارت خانه های جهاد کشاورزی و آموزش وپرورش-- نهاد امور تربیتی--  به یادگار اما دردمندانه ثبت جریده عالم است زیرا کسی که "قلب دریایی اش" به مانند درب اتاق مدیرکلی وی به روی همگان باز بود و دغدغه رفع مشکلات و احقاق حقوق پرسنل سرلوحه وظایف اش بود هرگز از یادها و نام ها فراموش نشده و نخواهد شد.
با عرض تسلیت و آرزوی صبر، شکیبایی وسلامتی برای  خانواده محترم ایشان ، همسر، مهدی عزیز و یگانه دختر و نوه ایشان، داماد، اخوان و همه بازماندگان معزا ومعزز مرحوم "مهندس حمید آذره گر" عزیز به ویژه همکاران قدرشناس سازمان شیلات ایران، علو درجات و آمرزش الهی برای این یار با اخلاق و سفر کرده به دیار دوست را از درگاه خداوند متعال مسئلت  نموده وبرای شادی روح لطیف وانسان دوستانه اش با ذکر صلوات بر محمد و آل محمد( ص) دست به دعا بر می داریم.
حمید جان آسوده بخواب که اینک "فریاد زیر خاک" تو برای خدمت به همه مردم همواره در گوش دوستداران وسوگوارانت طنین انداز خواهد بود

در پایان پیشنهاد می شود یکی از دو محل جلسات دفتر مرکزی سازمان شیلات ایران واقع در طبقه پنجم این ساختمان  با مشورت ؛ رایزنی و اتخاذ یک تصمیم اداری مناسب و  در صورت امکان --- که در واپسین روزهای اسفند ۱۳۹۹ شاهد مراسم تکریم و آغاز دوران بازنشستگی  آن مرحوم با حضور مسوولین و همکاران ایشان بود--- با تشریف فرمایی  بازنشستگان ادوار گذشته، همکاران محترم سازمان  و به ویژه خانواده سوگوار ایشان و قبل از مراسم چهلم آن  زنده یاد  به نام "مرحوم مهندس حمید آذره گر"  نامگذاری شود که در صورت موافقت و عدم محدودیت  احتمالی اداری ،  به امید خداوند یک حرکت خدا پسندانه و مورد حمایت و تقدیر همه همکاران  در تمامی سطوح اداری سازمان شیلات ایران در سراسر کشور خواهد بود  و این تصمیم تاریخی سازمان هرگز فراموش نخواهد شد.ان شاء الله
‌
علیرضا کیهان پور
همکار آن مرحوم از سال ۱۳۷۳ تاکنون