فاخته- به بهانه یکصدسالگی تشکیل سازمان بازنشستگی یا همان صندوق معروف که در آستانه سالروز آن هستیم و البته بسیار خلاصه باید گفت از سال ۵۸ تاکنون ۲۵ رئیس یا مدیر عامل به خود دیده است که فرید اجلالی(مامور به خدمت از جهاد سازندگی پیشین با کاریزمای غرور و تُرشرویی غلیظ) با حدود ۹۰ روز مسوولیت و محمدابراهیم طوبایی اهل شیراز و مدیر پیشین مرکز چاپ اسکناس بانک مرکزی( خوش اخلاق و دارای پرستیژ و پرنسیپ خدمتگزاری تحول گرا) در دهه ۱۳۷۰ با ۵۵ ماه دارای کمترین و بیشترین زمان ایفای نوکری شایستگان ( بازنشستگان خدمات کشوری) در این صندوق بوده اند.
البته پس از آمدن و رفتن برق آسای سید میعاد صالحی به این سازمان و شفاف سازی فیش های حقوقی اعضای هیات مدیره و هلدینگ های وابسته مانند صبا، عمر ثبات مدیریت در این سازمان بسیار شکننده بوده و اکبر افتخاری از شهرداری تهران تا اسکندری و اکنون تُرکی( آبان ۱۴۰۱) به دلیل آشفتگی در وزارتخانه موصوف یعنی کار، تعاون و امور اجتماعی به ویژه در ۸ سال دولت قبلی بوده که دود این جابجایی های سریع در مدیریت بالایی صندوق مستقیم به "قرنیه پیر چشمان" باز نشسته رفته است که حتی برخی از آنان اگر بیماری ژنتیکی کور رنگی نداشته باشند با عینک های ته ذره بینی ( ته استکانی ) هم قادر به دیدن تابلوی صندوق یا خواندن فیش حقوقی خود نیستند!!! اما بزرگترین چالش این سازمان تراز منفی هلدینگ های اقتصادی و سرمایه گذاری وابسته( تبدیل شده به پودرینگ!)، بیمه تکمیلی آتیه سازان حافظ و "برخی کانون های بازنشستگی" داخل سازمانی است که اعضای هیات مدیره آن به شیوه قانونی و الزامات NGO ها انتخاب نشده و به شیوه غیر دموکراتیک در انتخابات نمایشی و فرمایشی و آراسته به علم! و عمل! دوران اشتغال معروف عام و خاص همه همکاران زنده فعلی هستند.
هم اینک ۱۸ صندوق در کشور مشغول فعالیت هستند که صندوق های وابسته به وزارت نفت، فولاد و صدا وسیما وضعیت بهتری داشته و دارای پرنسیپ، کاریزما، کانسپت و اعتبارات و مزایای بالسویه خوبی بوده و در خدمت اعضای محترم خود هستند.
حال سوال این است بهره مندی حدود ۶/۵ میلیون نفر این شایستگان با احتساب خانوار ارجمند آنان در این صندوق ها و ۱/۳ میلیون نفر اعضای شایسته صندوق کشوری در این آمدن و رفتن مدیران که شامل نوشیدن روغن برو و بیای کوتاه مدت شده اند آیا کسی به فکر مزایا، رفاه، امور درمان بیماریهای سخت و به ویژه صعب العلاج، خدمات دندانپزشکی، ارتقای درآمد و افزایش سودآوری! سرمایه گذاری های صندوق، کاهش زیان دهی سرشکن شده بر شانه های سبک دوشان( بازنشستگان ) و حکمرانی اخلاق مدارانه و شفافیت و پاسخگویی مسوولانه بیشتر از گذشته ها خواهد بود و یا پارکینگ مناسبی برای دوراندیشی های برخی افراد معلوم الحال به ویژه در دولت های سازندگی، اصلاحات و امید به دور از اهداف انسانی و اخلاقی نسبت به شایستگان یعنی بازنشستگان به ویژه اکثریت آنان خواهد بود یا خیر؟.
البته بزرگترین و کاریزماترین و به ویژه سرمایه های جاودان همت ، برکت و معنوی این صندوق ها خانواده‌های معظم " شهدای والامقام، رزمندگان هشت سال دفاع مقدس، جانبازان شریف و جانفدا، آزادگان سرافراز و سنگرسازان بی سنگر بوده که سرمایه ای بس سِتُرگ و خاطره انگیز است که خدمت به آنان نوعی عبادت است.
《به یاد داشته باشیم و هرگز فراموش نکنیم که همه شاغلین دولتی در ادارات در هر رده و پُست سازمانی با مدرک تحصیلی سیکل تا پسادکترا و پروفسوری روزی و روزگاری داخل این صندوق ها خواهند شد و مقصد نهایی همه تا قبل از دفن در آرامستان ها( با آرزوی ۱۲۰ سالگی غرق در رفاه) این صندوق بوده و از هم اکنون بسته به نوع به "فکر بودن شاغلین فعلی" که دیر یا زود صندوق میزبان آنان خواهد بود "نسبت به همکاران شاغل سابق خود" شاید شاهد تصمیم گیری های خِرد جمعی وهمگرایی بیشتر در راستای اثرگذاری عملگرا( پراتیک) به ویژه رفاه و ارتقای حقوق و افزایش در آمد زایی باشیم》.

۲۴ آذر سال ۱۴۰۱

علیرضا کیهان پور